We zijn zo trots om aan te kondigen dat onze student, Mirthe Fischer, de winnares was van de Chinese Bridge 2023 in Nederland en in staat was om Nederland te vertegenwoordigen op de internationale wereldwijde wedstrijd in China. We kijken er allemaal naar uit om haar verhaal en haar prestaties te horen. Dus als je geïnteresseerd bent in haar verhaal, hoe ze begon, wat ze deed en wat ze heeft geleerd tijdens dit hele evenement, blijf dan vooral verder lezen voor haar prachtige, inspirerende reflectie en ervaring in China!
Als je me een jaar geleden had verteld dat ik een deel van deze zomer in China zou doorbrengen, zou ik je nooit hebben geloofd. Toch is dat precies wat er is gebeurd, en het was een reis om nooit te vergeten! Ik heb het voorrecht gehad om prachtige plekken te bezoeken, verschillende culturen te leren kennen en vrienden te maken van over de hele wereld. Er zijn veel woorden om deze reis te beschrijven: spannend, stressvol, onvergetelijk, vermoeiend, indrukwekkend en nog veel meer. Laten we eens kijken hoe dit verhaal begon.
Ik ga ervoor!
Deze lente moedigde een van mijn Chineesdocenten me aan om deel te nemen aan de Chinese Bridge Speech Competition hier in Nederland, die zou worden gecombineerd met een ‘taalimmersiekamp’ georganiseerd door het Confucius Instituut Maastricht en Groningen. Na enige aarzeling besloot ik toch deel te nemen. Tijdens het immersiekamp namen de andere deelnemers e ik deel aan workshops en allerlei activiteiten samen met onze leraren op een prachtige locatie in België. Het was een weekend vol plezier, en het was een genoegen om meer te weten te komen over de andere deelnemers en mijn docenten. Op de laatste dag van het kamp zou de spreekwedstrijd plaatsvinden. Ik wist dat deelnemen aan de wedstrijd een geweldige mogelijkheid was, maar dat nam niet weg dat ik erg nerveus was. Na een peptalk van een van mijn docenten besloot ik gewoon mijn best te doen. Ik zou tevreden zijn geweest met elk resultaat, dus toen de jury aankondigde dat ik de eerste plaats had gewonnen, kon ik het niet geloven! Ik zou naar China gaan om Nederland te vertegenwoordigen in de wereldwijde Chinese Bridge Competition! Ik was nog nooit buiten Europa geweest, laat staan in China, dus ik wist dat deze reis in elk opzicht anders zou zijn.
Peking verwelkomt je
Na een maand van (soms stressvolle) voorbereidingen was het eindelijk tijd om naar China te gaan. Ik keek ernaar uit en was tegelijkertijd nerveus. Ik had geen idee wat ik kon verwachten en wat het niveau van Chinees van de andere deelnemers zou zijn. Na een lange vlucht en een race op de luchthaven van Guangzhou om mijn volgende vlucht te halen, arriveerde ik eindelijk in Peking. Het was tijd om de andere deelnemers te ontmoeten en een eerste blik van de stad op te vangen terwijl we naar het hotel gingen. Ik herinner me mijn eerste indruk van de hoofdstad: ‘Wauw, ik had niet verwacht dat Peking zoveel bomen zou hebben!’ De volgende drie dagen kregen we rondleidingen waarin we de hoogtepunten van de stad bezochten en onszelf onderdompelden in de geschiedenis. We beklommen de oude trappen van de Grote Muur, liepen over de statige pleinen van de Verboden Stad en genoten van de zon in het Zomerpaleis. Om het hedendaagse Peking te ervaren, keken we naar de openingsceremonie aan de Peking Universiteit van Taal & Cultuur, verdiepten we ons in de Chinese cultuur bij het Center for Language Education and Cooperation, en bezochten we het indrukwekkende Vogelnest en Waterkubus van de Olympische Spelen van 2008. Na drie indrukwekkende maar vermoeiende dagen waarin we de stad en de andere deelnemers leerden kennen, was het tijd om in het vliegtuig te stappen richting het zuiden, naar de provincie Guangxi.
Indrukken voor het leven
Aankomend in Baise, Guangxi, wisten we dat de reis nu serieuzer zou worden. We werden verdeeld in drie groepen en de daadwerkelijke competitie stond op het punt te beginnen. De eerste ronde bestond uit meerdere taken: twee groepsopdrachten, een meerkeuzetoets, het schrijven van een essay en het uitvoeren van een talent of een speech. Met in totaal 138 deelnemers zou het niet gemakkelijk worden. Dit weerhield ons er echter niet van om te genieten van de prachtige natuur en interessante bevolking in de provincie. Als ik onze tijd in Guangxi tot in detail zou moeten beschrijven, zou ik net zo goed een boek kunnen schrijven, dus ik zal alleen over de hoogtepunten praten. Een van de meest memorabele dagen was de dag waarop mijn groep werd beloond met een dag van natuur en cultuur. We bezochten een natuurpark, met een van de mooiste uitzichten die ik ooit heb gezien. We liepen rond een meer omringd door bergen en rijstvelden. Het was een landschap zoals ik het nog nooit heb gezien! Daarna gingen we naar een dorp om de Zhuang-cultuur te ervaren. De Zhuang-mensen vormen de grootste etnische minderheid in China en zijn een belangrijk deel van de bevolking van Guangxi. We speelden spelletjes, zongen en dansten samen. We voelden ons allemaal zo dankbaar dat we de kans hadden gekregen om dit te ervaren.
Op een avond zou er ook een talentenavond plaatsvinden voor de deelnemers die een talent hadden voorbereid dat ze wilden uitvoeren. Ik had mijn viool meegebracht, en omdat het nummer dat ik had gekozen te lang was om tijdens de daadwerkelijke competitie uit te voeren, was dit de perfecte gelegenheid om te laten horen wat ik tijdens de zomer had geoefend. Deelnemen aan de talentenavond was volledig vrijwillig, het had geen invloed op je score voor de competitie en het zou plaatsvinden in een park volgens de organisatie, dus we dachten allemaal dat het een hele ‘casual’ avond zou worden. We zaten er echter flink naast. Toen we bij het park aankwamen, vonden we een heel podium met presentatoren, ondersteunende acts van Pekingopera en volksdansen, en er was een heel publiek van nieuwsgierige bewoners rond het park. Ik was niet voorbereid op zo’n groot evenement, dus begon ik wat nerveus te worden. Mijn performance ging gelukkig prima en iedereen genoot ervan om elkaar op het podium te zien schitteren. Na de talentenavond staken we een kampvuur aan en dansten we met talloze Zhuang-dames, en sloten daarmee een avond vol muziek en vreugde af.
Wat betreft de daadwerkelijke competitie, ben ik tevreden met mijn resultaat ondanks dat ik de eerste ronde niet heb gehaald. De groepsopdrachten waren een succes en ik scoorde relatief goed op mijn essay en toespraak. Nadat we de resultaten van de competitie hadden ontvangen, gingen de 30 sterkste studenten naar Nanning om de wedstrijd op televisie voort te zetten. Ik weet dat zij allemaal fantastisch werk hebben geleverd en elke student was erg getalenteerd, of ze nu wel of niet doorgingen. Wij, als de overgebleven studenten, gingen toen naar het prachtige Guilin voor twee laatste dagen van sightseeing voordat we naar huis gingen.
En nu?
Als ik één ding heb geleerd van deze ervaring, is het dat je soms uit je comfortzone moet stappen. Ik twijfelde om deel te nemen aan de competitie in Nederland en was soms zelfs niet zeker of ik naar China wilde gaan, omdat ik dacht dat het te veel verantwoordelijkheid met zich mee zou brengen, maar ik ben zo blij dat ik ervoor heb gekozen om het te proberen! Na hard werken en vele uren Chinees studeren, voelt het goed dat mijn inspanningen zijn beloond. Ik ben dankbaar voor iedereen die bij dit verhaal betrokken is geweest, van mijn Chineesdocenten tot mijn vrienden en familie, en de vrienden die ik tijdens deze reis heb gemaakt! Komend voorjaar zal ik terug naar China gaan om aan een universiteit te studeren en krijg ik nog een kans om mijn Chinees te verbeteren. Ik kijk ernaar uit om mijn avontuur in China voort te zetten!